สามร้อยสี่สิบสี่สี่

แสงแดดยามเช้าสาดส่องผ่านผ้าม่านเข้ามา เป็นลำแสงอ่อนโยนสีทอง ขณะที่ฉันบรรจงแต่งตัวให้เซซิเลียในชุดตัวน้อยของเธอเพื่อไปตรวจสุขภาพเด็กครั้งแรก แกดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมแขนฉัน และฉันก็รู้สึกถึงความภาคภูมิใจระคนกับความประหม่าที่ก่อตัวขึ้นในท้อง มันเป็นการไปพบแพทย์ตามนัดเล็กๆ ทั่วไป แต่ไม่รู้ทำไมกลับรู้สึก...